zaterdag 23 februari 2013

Jozef Krekel van de yoghurt

Ooit maakte hij reclame voor yoghurt. Nu daagt Jozef Krekel de Italiaanse media en maffia uit, de gevestigde orde, politici. Eind jaren tachtig staarde hij seconden lang zwijgend in de camera, recht in het gezicht van de kijker. 'Hypnotiserende publiciteit' heette dat geloof ik. Misschien verkocht hij toen al zijn ziel aan de duivel. Maar nu schijnt de Italiaanse televisie niets meer van hem te moeten hebben. Of zou hij dat spelen? Hij ìs per slot een komediant. En stemmen trekken in Italië, dat kun je het beste doen door vooral heel erg tégen te zijn. Die vlieger gaat ook op in Nederland, getuige Fortuyn met z'n 'Puinhopen van paars', de SP met de tomaat en de Partij van de Vrijheid.

Ontevreden mensen willen horen dat ze met recht ontevreden zijn. En dat iemand anders daar schuld aan heeft. Dat is precies wat Jozef Krekel doet, beter bekend als Beppe Grillo, de komiek met de prachtige grijze lokken. Beppe komt van Giuseppe, Jozef. Veel Italiaanse mannen boven de vijftig heten zo. En Grillo is dus gewoon krekel.

Bij gebrek aan een zeepkist op tv, trekt Grillo door Italië. Met een soort boodschap als 'Spread the word'. Bij Nieuwsuur vertoont men beelden van auto's met megafoons: "Vanavond zes uur Grillo in Piazza". Een mooie knipoog naar de voorbije jaren zestig vol voorspoed. Eén van de toehoorders op het plein in Campobasso, in Italië's minst bekende regio Molise, zegt: 'òf Grillo wint deze verkiezingen, òf er komt een burgeroorlog'. Beppe zelf maakte vanaf het podium een obsceen gebaar naar de Italiaanse pers, die volgens hem alleen opnames zou vertonen van het lege plein na afloop. Om zo de zwevende kiezer te ontmoedigen. Of zoiets. Nieuwsuur mocht Grillo, in tegenstelling tot de Italiaanse pers, wel even interviewen. De intonatie van de yoghurtkrekel verraadt zijn herkomst: Genua.

Na zes jaar in dat prachtige, idiote land te hebben vertoefd, keerde ik in 1993 terug naar Nederland. Degene door wie, of voor wie ik in Italië verzeild raakte en dankzij wie ik, ere wie ere toekomt, de taal perfect leerde spreken, deed, in de tijd dat ik hem nog sprak, eens een mooie uitspraak over die Italiaanse crisis. "Wat nou crisis, Italianen moeten alleen wennen aan het idee dat ze geen dertig paar schoenen maar slechts één paar per jaar kunnen kopen." Ook mannen met losse handjes zeggen wel eens iets zinnigs. 

Crisis is ook in Nederland het toverwoord. Van huishoudbeurs ('niks is meer gratis') tot hypotheken ('zeventigduizend huishoudens met betalingsachterstand'), bij elk item wordt iets over de malaise gemeld. Slechts zelden rept men over afnemende milieuvervuiling, autobezit, meer tijd om zorgtaken te vervullen of andere positieve neveneffecten van de groei die even afvlakt. Klagen over hoe erg het is levert niet alleen stemmen op. Het fungeert ook als kijkcijfercanon.

Over die hypotheken mijmerde ik nog even verder. Waren die zeventigduizend per jaar? totaal? Het leek me zo veel. Toen het zoveelste reclameblok voor het aanschaffen van geluk/ liefde/ seks in de vorm van een mobiel/ auto/ drankje de huiskamer in knalde, sloeg ik aan het rekenen. (Als hier iemand meeleest die cijfermatig of op economisch vlak beter is onderlegd dan ik, laat hij of zij niet schromen mij terecht te wijzen, mij op een denk- of rekenfout te attenderen)

Zestien miljoen Nederlanders. Ooit woonden daar zeventig procent van in een huurhuis. Althans -daar heb je 'm weer- daar pochte ik in mijn Italiaanse tijd mee. Enige vorm van chauvinisme was me niet vreemd ("In Nederland rijden alle treinen op tijd en worden films nóóit onderbroken voor reclame). Ok, zestien miljoen. Stel dat de verhouding koop/ huur in twintig jaar is omgedraaid, dan woont er nu zeventig procent in een eigen huis van de bank. Maakt elf komma twee miljoen. Er wonen vast niet alleen singles in die betonnen paleizen. Laat ik een conservatieve schatting maken. Gemiddeld twee mensen per huis. De helft van elf punt twee maakt vijf punt zes miljoen. Als ik dat deel door waar het mee begon, zeventigduizend, maakt dat één op de tachtig huishoudens problemen heeft bij het betalen van hun hypotheek. En, zo meende ik op te vangen, dat is alleen wat zichtbaar is. Hoeveel mensen er met behulp van eventueel spaargeld en/of vermogende ouders het hoofd nog net boven water houden, is onbekend.

Zou er een politicus zijn die deze som iets degelijker kan narekenen? Die dan misschien concludeert dat het bevorderen van huizenbezit tegen de geldende marktprijs een farce is. Dat het misschien zinvoller is -ik noem maar een zijspoor- om niet (alleen) omvallende banken met miljarden te nationaliseren, maar het ooit zo jubelend verkochte sociale woningbezit in handen van de overheid te krijgen? Zodat mensen hun geld niet èn aan -omvallende- banken èn de fiscus kwijt zijn. Maar alléén aan de overheid. Lekker transparant. Kan een degelijke, integere politicus daar niet eens iets zinnigs over zeggen?

Ach, ik brul maar wat. Ben geen politica. Net zo min als Beppe Grillo. Die verschuilt zich, zo beweren de media in Italië, achter zijn blog. So do I.

Het ligt voor de hand om nu een linkje te plaatsen naar 'Il grillo parlante', 'de pratende krekel'. Bennato maakte dit album zo'n veertig jaar geleden. Over Pinocchio. Over hoe Italië functioneert en het kapitalisme in het algemeen. Maar al surfend stuit ik op een gemeenschappelijk bluesoptreden van Bennato (uit het Zuiden, 'terrone', boer) en Grillo (uit het Noorden, 'polentone', maispapvreter) ten behoeve van de vuilnisdag in 2008 te Napoli: Nun se salv nisciuno!!!! (Niemand redt zich/is veilig). (zeer slechte opname en in onverstaanbaar Napolitaans)

Maar wat nu? Er is deze week in een oorlog tussen pro-Grillo en Bennato-fans uitgebroken. Er wordt met modder en stront gesmeten. Oorzaak: Bennato plaatste op you-tube 'Al diavolo il grillo parlante' (naar de duivel met de pratende krekel). Heetgebakerde reacties over en weer ('Ik ben fan-af, smijt nu al je lp's in de kliko!"). Het is hi-la-risch. Of diep triest natuurlijk. Net wat je wilt.

Italianen geloven in God. In sprookjes.
De één koopt jonge meisjes en strooit met geld in ruil voor je stem.
Een pratende krekel noemt zijn partij 'Vijf sterren'.
En dan is er nog een communist
en...
ach laat maar.

Wordt het niet tijd voor een Prima Donna in Italië?
En dan liever niet pornoster/parlementslid Cicciolina (tevens ex van Jef Koons) of de kleindochter van Mussolini (tevens nichtje van Sophia Loren)

Ik bler intussen nog even mee met Bennato over Pinocchio:   

E stata tua la colpa (het was je eigen schuld)
alora adesso che vuoi (dus wat wil je nu?)
volevi diventare come una di noi (je wilde als één van ons worden)
En stata tua la scelta (het was jouw keus)
alora adesso che vuoi
sei diventato proprio come una di noi (je bent als één van ons geworden)

Maar eigenlijk is deze nu meer van toepassing:
'Lui è il gatto ed io la Volpe, di noi ti puoi fidar'
(hij is de kat, ik de Vos, je kunt ons vertrouwen)

Cari Italiani, heel veel succes met kiezen uit al die (tweehonderd!) sprookjes dit weekend!

11 opmerkingen:

  1. Als inwoonster van Italië hoop ik van harte dat de Movimento 5 Stelle geen schijn van kans maakt. De vergelijking met LPF is goed getroffen.

    Grillo grossiert in seksistische, racistische en homofobe stellingen, spreekt zichzelf uit zuiver opportunistische overwegingen frontaal tegen als het zo uitkomt, deelt met Berlusconi de eerste plaats in de top tien van bewijsbaar liegende campagnevoerders en zijn medewerkers hebben lokaal al blijk gegeven van precies dezelfde aasgierenmentaliteit die ze de gevestigde politiek verwijten.

    Maar van de alternatieven word je ook al niet vrolijk.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hé wat leuk, een mede (boerderij?) moeder die nog goed kan schrijven ook. Erg leuk dat je langskomt en reageert. Heb hard gelachen om jouw verkiezingsverhaal. Geen tijd om te douchen of te stemmen, in de rij staan bij het postkantoor, hoe herkenbaar allemaal. Italië zal nooit echt hervormen. Arme jij. http://bastabimbi.blogspot.nl/2013/02/rij.html

    Een stukje van mijn hart ligt nog daar en een beetje Italië nam ik mee. Zelf kaas, worst en aubergines (in)maken doe ik niet meer.http://lehti-paul.blogspot.nl/2012/10/toros-cabrones-y-trapleuningen.html Maar ik maakte gister samen met mijn jongste zoontje wel verse pesto.

    Een tip voor als je 'niet vrolijk wordt van de alternatieven. Lees: 'Italiaanse buren' van Tim Parks.
    Wordt je gelijk vrolijk (van moedeloosheid wellicht, maar toch)

    btw. Je reactie kwam in mijn mailbox. Ik schrok, want verhaal was nog niet af en per ongeluk al online. Dank voor deze onbedoelde hint. Nu wat geschaafd en alsnog geplaatst.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik mijmerde ook heel even verder, maar niet over die hypotheken. Wel over het aanschaffen van seks onder de vorm van een drankje.
    Bring me the booze I wanna... euh. Juist.

    Oh, morgenmiddag weten we het, of een krekel of een ander insect de nieuwe premier van Italië wordt.

    Nog effe over die hypotheken. Bij ons komt het ook steeds frequenter voor. Mensen die er niet in slagen hun huishuur, hypotheek, water of electriciteit te betalen. Maar ik ben van nature kritisch. Dus denk ik, die hebben toch allemaal tv, telefoon, gsm's, enz... In de rijd dat ik klein was bespaarden mensen met minder op vanalles en nog wat. Enfin, ik ga hier geen oordeel vellen over oorzaken van armoede, dat is een veel te moeilijk thema.
    Maar ik denk ook al lang wat jij daar aangeeft. Stel nu dat we er zouden in slagen om de werkloosheidsuitkering van een vast bedrag om te vormen in een andere vorm. Maw een vorm van OCMW begeleiding van het eerste moment. Weg vrijheid om het geld eerst aan sigaretten, drank, telefoon, cafe enz te geven. Nee, eerst zorgen dat het huis betaald is, het water, de electriciteit en de verwarming. Ach... het gaat niet beter worden, wie dat gelooft, ijlt. Er komt minder werk op ons af voor meer mensen. Dus inderdaad, minder bezit komt op ons af, maar ik vind dat ook een goede zaak. Het overvalt me af en toe dat ik denk. Ik heb te veel. Maar ja, als ik niet met minder moet, dan doe ik dat wel niet.
    Enfin.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Verdemme zeg, dat Mussolinike ziet er anders best wel een prima donna uit. Althans op die playboyfoto's.

    Dei ex van Jef Koons heb ik altijd een verschrikkelijk "iets" gevonden. Dat ain't a Donna and for sure not a prima one.

    Allee hop, ik moet dringend ook nog een paar van je andere logjes lezen want ik ben hier blijkbaar even niet geweest.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hé bentenge, een krekel of een ander insect de nieuwe premier van Italië LOL
    Als we besparen komt er nog minder werk. Lees: raakt de brandstof voor de ratrace op. En dat kan toch niet de bedoeling zijn. Mijn alternatief voorstel schreef ik hier al eens maar las je al. Verder vooral veel kinderpraat op dit/deze blog. ;-)

    Een directe link naar een drankje dat betere seks beloofd heb ik niet (en zo ja, zou ik de kink niet plaatsen) maar lees nu wel dat Agnes Kant (voormalig lijsttrekker van de Socialistische Partij in NL) acht jaar geleden probeerde om Bayer voor de rechter te slepen inzake pilletjes voor seks.
    http://www.trouw.nl/tr/nl/4324/Nieuws/archief/article/detail/1743248/2004/11/27/Klacht-om-reclame-erectiepillen.dhtml
    Maar elke willekeurige werving voor bier of drank maakt volgens mij gebruik van het prikkelen van sekssensoren. Kennelijk erg effectief. Want we zijn per slot allemaal Pavlovhondjes.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hey hey hey Lehti!!!! Ga jij nu niet overstappen op "deze" blog, net nu ik capituleerde voor "dit" blog :) :) :)

    verder: complimenti per il tuo Jozef Krekel.
    Een betere analyse dan wat ik ervan zou kunnen maken.
    Maar omdat de onvolprezen lerares in mij soms wakker wordt (en ik weet dat jij het Vlaams helemaal meester wil worden): maak er "JEFKE" Krekel van en "we klappen d'er nie meer over" ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  7. @ Olijf,
    'Jefke'?, kan nog niet samen met Maria? Dat klinkt toch niet. Maar allez, zoals ge wilt, ik wil d'r van af zijn, ik zal niet meer zagen, 'Jefke', zal het zijn, (maar is het gelukkig niet geworden)

    En over dat/die blog. Je weet dat ik altijd het andere kies... ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Nooit gedacht dat ik na Gorbatsjov nog eens opgelucht zou zijn over een oud-communist aan de macht.
    twitterde Jan-Jaap de Haan (NL CDA politicus)
    Ook leuk

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat een lekker leesbaar en leerzaam blog, heb van alles over Italië opgestoken wat ik niet wist.
    Moest wel meteen aan Ovidius denken.
    Het is toch ook een fabelachtige soap daar!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Het is wel weer een soap in Italie.
    Ik denk dat sommige politici, net als de Paus en Bea, beter kunnen abdiceren.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. 'Doorgaatervoor' wordt 'Door-heeft-'m-door'. Misschien moest je je Rovereto-reis combineren met een sollicitatie bij de Italiaanse overheid. O nee, wat stom van mij. Daar solliciteert men niet, maar houdt men zgn. 'concorsi', zeg maar een soort wedstrijden. Met z'n allen in een sporthal een test doen. En natuurlijk een zak geld meebrengen, connecties, je weet wel. Hoorde gister op de radio over een nieuw proces tegen een prominent lid van een 'anti-corruptiepartij' die zou zijn 'weggekocht' en zich toen aansloot bij die paljas van een SB. Ach, is ergens ook wel duidelijk: In Italië is alles te koop.

    Selma, Ovidius?... wie was dat ook al weer. Praat je me even bij? ;-)
    (intussen al even gegogeld: Hij kon zich een luxueus en losbandig leventje in de mondaine grootstad Rome veroorloven Bedoel je dat?)

    BeantwoordenVerwijderen

Leuk dat je hier komt lezen! Nog leuker als je laat horen wat je er van vindt.