dinsdag 21 juli 2015

Geërfd gereedschap

In haalde na mijn werk een kratje bier. Met mijn werkkleren nog aan mag dat. Ik was niet de enige. Er reden nog twee klusbussen met mij weg van de winkel. Even later keek ik met een bordje pasta op schoot en een lauw pilsje naar het prachtige 'van Bihar tot Bangalore'.

Het viel me op dat Jelle weinig intonatie in zijn stem had. Maar dat komt vast doordat ik neutrale nieuwsbrengers ben ontwend. Neem nou Philip Freriks, die toevallig vanavond ook op de buis was, maar dan niet om het nieuws te lezen. Toen hij dat nog wel deed, hoorde ik soms met plaatsvervangende schaamte hoe de grootste rampen bijna enthousiast werden gebracht: 'Het dodental blijkt inmiddels te zijn opgelopen tot wel honderdvijftig'. Alsof het om een klassement in de Tour ging!

Maar alles went. Dus als Jelle op neutrale toon vertelt dat er niemand is aan wie hij kan vragen over de opstand en slachting van 2002 in Gujarat, 'Behalve aan die koe daar', dan moet ik 'terugwennen'. Al kijkend vroeg ik me af of er destijds van die onlusten hier iets op het nieuws was geweest. Kan me er niets van herinneren. Misschien waren we hier druk doende met het nog verse 9/11 en daaropvolgende oorlogen. Of nee, toen daar een politicus werd vermoord. Ene Ehsan Jutri om precies te zijn, en met hem nog honderden anderen omkwamen bij brandstichtingen in de moslimwijk, waren wij druk met onze eigen politieke moord. Op Pim Fortuyn.

Genoeg getreurd. Jelle bracht ook goed nieuws. Over dat in India steeds meer vieze dieselgeneratoren plaatsmaken voor zonnecellen en windmolens. Omdat dat goedkoper is. Dat dankzij de beheersing van het Engels er vanuit India mensen worden gebeld. Van de VS tot Australië. En dan niet alleen wanbetalers waar achteraan moet worden gebeld. Nee, er kwam ook een vrouw aan het woord die blij vertelde dat ze in opdracht van een Australische man uit de bouw, een Japanse dame voor hem op internet had opgesnord. Waarbij ze zich, tot het moment van contact leggen, voordeed als de Australiër. Andere vrouwen verdienen geld met 'rent-a-whomp', als draagmoeder. Of mannen staan twaalf uur per dag met hun voeten in het waswater lakens op de rand van een bassin schoon te slaan. Om bijvoorbeeld geleend geld voor de bruiloft van een zus terug te betalen.

De wereld is groot. In India bouwt men windmolens, zoekt men huwelijkskandidaten voor westerlingen of is men op zoek naar gerechtigheid na opstanden die, onder het toeziend oog van de politie, inmiddels al meer dan twaalf jaar geleden plaatshadden. Zo zei een spijtoptant bij diezelfde politie.

'Het individu is de kleinste minderheid. Een volwaardige democratie beschermt ook diens recht op vrijheid.' Zoiets zei hij. Ik vond het mooi gezegd.

Daar dacht ik aan.
Toen ik in mijn mailbox las:


Lehti, de gereedschappen uit de nalatenschap van Z. staan voor je gereed.  

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Leuk dat je hier komt lezen! Nog leuker als je laat horen wat je er van vindt.