dinsdag 21 februari 2012

De handschoenboom en lenteboter

Vroeg eten. En daarna naar buiten. Stukje lopen. Dat zouden we zondag weer eens doen. Maar Kees kon zijn ene handschoen niet vinden en we hadden geen dóel. Dat was stom. Vreselijk stom. Ik mompelde iets over het gebouw naast de Martinikerk dat werd afgebroken. Daar konden we misschien wel heen wandelen. 'Bedoel je daar bij die kadobonnensupermarkt', zei Leo.
Kadobonnensupermarkt????

En toen, even later, prees ik hem de hemel in. Ik vond het zo mooi gevonden! 'Ik weet niet waarom, maar ik ben best trots op mezelf', mompelde Leo om zoveel lof. Hij straalde. Ben nu eenmaal dol op originele, zelfbedachte woorden. Het ging om het VVV-kantoor op de Groninger Grote Markt. Waar zo veel over te doen is. Vlakbij de gesloopte Oostwand. Is me volledig ontgaan dat dat zo groots gevierd werd. Inmiddels is de boel plat.
Kadobonnensupermarkt. Briljant. Wie snapt 'm?

We gingen gedrieën naar buiten. Maar wisten niet waarheen. Stilletjes vond ik de Grote Markt toch wat ver. Ik bedacht een toneelstukje. Over een jongetje dat in paniek raakt omdat hij zijn handschoen niet kan vinden, niet in zijn jaszak, niet in de mand en dat dan, ten einde raad, half gillend, met het overgebleven exemplaar gaat gooien. Het gevolg van mijn imitatieact was wel dat Kees' boze bui acuut over was: 'Je doet míj na, haha', maar óók dat mijn handschoen aan een vier meter hoge tak bleef hangen. Ik kon er met geen mogelijkheid bij. Handig.

Nu was het de beurt aan zijn broer. Die vond het echt superstom dat ik mijn handschoen niet meteen uit de boom haalde! Hij wilde mijn sjaal, daarmee zou hij hem er wel even uithalen. Hij weigerde verder te wandelen. Tja. Dan maar met z'n tweetjes. Leo zou later wel komen. Dacht ik.

We sloegen eens rechtsaf en toen linksaf. 'Goh, hier ben ik eigenlijk nog niet vaak geweest', zei Kees verheugd. Voer een gekke act op, ga een paar keer een hoek om en al die geparkeerde auto's doen de rest.

Leo kwam niet. Ook thuis was hij niet. Gauw gaan zoeken. Kees plantte ik intussen in bad. Die daar zachtjes zingend van genoot. Ik vond Leo onder de boom. 'Ik ben ook nog naar de stad geweest, hoor', zei hij. Hij weigerde thuis te komen. Ook niet toen er een beetje poedersuiker uit de lucht kwam. Kon ie mooi met sneeuwballen proberen mijn handschoen uit de boom te gooien. Tevergeefs.

Een dag later was de sneeuw gesmolten en had hij training. Met zo'n grote oranje bal. Na afloop liet hij me trots een suède handschoen zien. Die hij met één voltreffer uit de boom had geschoten. Helaas ben ik die andere nog kwijt. En mijn sjaal nu ook. Maar dat geeft niet, want de winter is voorbij.
Kijk maar. De boter smelt in de voorjaarszon op de ontbijttafel.


O, en mocht iemand nog een paarse handschoen kwijt zijn. Die kwam per ongeluk ook mee naar huis.

11 opmerkingen:

  1. O, ja sorry, Vlaamse lezers. Hier is de -niet zo spectaculaire- clou: in het genoemde gesloopte deel van de Grote markt was een VVV kantoor gevestigd. Dit kantoor is nu pontificaal òp de markt gevestigd. Zo'n kantoor verstrekt niet alleen toeristische informatie maar geeft tevens kadobonnen uit. Daar staat dus hun logo op. Mijn zoon wist niet beter dan dat er, midden op de markt, een groothandel in kadobonnen was gevestigd. Dat is het. Meer niet.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Inderdaad, de winter is voorbij :-) Dat gevoel had ik deze morgen ook.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. De winter is voorbij... Zo voelt het nu wel. Maar iets zegt mij dat ik mijn handschoenen en sjaal nog niet op moet ruimen... Maart roert haar staart en april doet wat zij wil...

    Het duurde even voor het kwartje viel maar goed gevonden: kadobonnensupermarkt...

    BeantwoordenVerwijderen
  4. @ Rianne
    Berg maar op hoor. De merel fluit, de krokussen komen er aan.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. @ nachtbraker. Ja, en als we er nu massaal op uittrekken. Kan thuis de kachel, tv en pc uit. Dat spaart flink in de kosten ;-)
    De paden op, de lanen in.....

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Dankjewel Bentenge, omdat je voor mij vroeg wat ik vragen wilde :)

    en Lehti: gisteren werd ik wakker bij het Lentegezang van een handvol niet nader geïdentificeerde vogels. De winter vertrekt stilaan :)

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wat je zegt...de winter vertrekt, Schaatsen moeten weer in het vet. Snif :-(
    O nee, niet klagen is het devies, dus: La puglia aspetta :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Sta tranquilla che la Puglia aspetta, Lehtuccia :)
    E la Puglia aspetta anche te :)

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat een leuk stukje, over verloren handschoenen, en vreemde dingen die gebeuren als je er even met je hoofd niet bijbent :-)
    Grappig ook, het lijkt me dat je de dingen gewoon neemt zoals ze komen, zonder je op voorhand al te druk te maken, schitterend vind ik dat!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. @ kmmes
    De dingen nemen zoals ze komen, zonder me op voorhand al te druk te maken. Da's een mooie en vleiender benaming voor een 'ongeleid projectiel' als ik. Dank je wel ;-)

    BeantwoordenVerwijderen

Leuk dat je hier komt lezen! Nog leuker als je laat horen wat je er van vindt.