'Hij werkt me op de zenuwen', had hij gezegd. Waarna ik vrijwillig aanbood om hem over te nemen. Háár over te nemen, moet ik eigenlijk zeggen. Want ze doet haar best om van alles wat op haar pad komt, een soort nest te maken. En ze heeft inmiddels twee eitjes gelegd.Ze laat zich makkelijk aanraken en mag soms vrij rond vliegen. Papiertjes stopt ze met haar snavel tussen haar staart. Leo en Kees zijn blij. En ook Frans, die af toe thuis bij moeders aanschuift. Hij wil het vogeltje zelf wel hebben.
Tevens was de timing perfect, want een paar dagen nadat de vogel zich had genesteld in huize Lehti, ging Leo's hamster dood.
Maar ik lette even niet goed op. En de vogel verschanste zich bovenop de boekenkast. Ik had beter moeten weten. In mijn studententijd had ik ook een vogel in huis gehaald. Mijn verslagen voorzag hij van een randje franje.Hiernaast zie je een deel van de schade. Mijn agenda (nee, ik heb geen I-pad/pod of ander digiding om mijn afspraken in te zetten) is er zo mogelijk nog slechter aan toe. Beestjes die papier eten. 't Is fraai.
Misschien moest juist dit boek er aan geloven. Vanwege dat gedicht van P.N.van Eyck. Het schijnt dat vogeltjes zelfs dichtregels kunnen uitzoeken. Waarin men de toekomst leest. Kijk maar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je hier komt lezen! Nog leuker als je laat horen wat je er van vindt.