Volgens buienradar was donderdag de kans het grootst dat de zon zich even zou laten zien. Alle andere dagen stormde of hoosde het of viel er natte sneeuw. Net zo aandachtig als ik naar geschikt weer tuurde, zo zocht ik ook een locatie uit. Je moest er kunnen wandelen zonder al te natte voeten, het moest in de buurt zijn en ik wilde ook geen woud vol bomen die je het zicht en het zonlicht ontnam. Liever had ik een open landschap, waar ik nog onbekend was.
Het werd Muntendam. Daar pronkte een onverwacht prachtig landschap in de lage zon. En ik proefde nog meer moois. Want tussen de ijskristallen hingen zoete rode vruchten. Die daar niet hoorden te zijn, want het is december. Maar ze waren er wel. Die rijpe frambozen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je hier komt lezen! Nog leuker als je laat horen wat je er van vindt.