Over politiebijen, planologen en de plusgroep

Autogesprek:
Kind: "Wist je dat er niet alleen honden worden ingezet bij de politie, maar ook ratten en bijen?
Ik: "Nee, dat wist ik niet"
Kind: "Hoe zorg je er eigenlijk voor dat je niet geprikt wordt, als je de honing uit een korf haalt?
Ik: "Nou, imkers, dat zijn zeg maar de mensen die voor bijen zorgen, hebben een wit pak aan waar de bijen niet doorheen kunnen steken en een hoed met een gaasje voor hun gezicht. Ook hebben ze soms rook bij zich, waar de bijen een beetje slaperig van worden
Kind: "En dan steken ze niet."
Ik: "Eh, ja, ik geloof dat dat het is."
....
Kind: "Maar hoe halen ze honing eigenlijk uit de bijenkorf?"
Ik: "Toen ik dat eens deed, haalden we de raampjes met honing uit de kast en deden die dan in een soort centrifuge. Door te draaien aan een slinger, kwam de honing uit de raten en die ving je dan op in een bak."

KABOEM!!!!!

Ik: "Zo, nou, dat was een flinke donder, zeg! Gelukkig is je training nu afgelopen, anders waren we mooi nat geworden."
Kind: "Gelukkig zijn we niet in Syrië, daar hoor je dit de hele dag."
Ik: "Ja, daar heb je gelijk in, daar is het nu oorlog"
Kind: "Ik denk dat die mensen beter naar de woestijn kunnen gaan en dan een hutje bouwen van stof of van hout, als ze er langer blijven."


Tafelgesprek:
Kind: "Hoe komt het eigenlijk dat er hard en zacht is?"
Kind 2: "Nou, als je sport, dan kun je ook hard worden door te trainen"
Kind 3 (22 jaar, probeert op niveau van jongere broertjes praten) "Bedoel je soms stoffen?"
Kind: "Ik bedoel hard en zacht van de elementen."

Fietsgesprek:
(Als ze achterop zitten, kijken kinderen soms beter om zich heen -ik zelf trouwens ook-. Een fietssleutel die al een week spoorloos is, heeft zo bezien ook voordelen)
Kind: "Kijk, dat vind ik nou echt een mooi huis, dat blok daar, en hij wijst omhoog naar een in mijn ogen wanstaltige opbouw van blik met allerlei hoeken.
Hij wil architect worden.
Kind: "Dat is opa toch ook?"
"Nou", zeg ik, "hij heeft er wel voor geleerd, maar hij is vooral bezig geweest met hoe je een stad inricht. Waar scholen moeten komen en waar parken en zo.
Kind: "Als je dat doet, moet je ook aan de mensen vragen wat ze ervan vinden, want ze moeten het er natuurlijk wel mee eens zijn."

Ja lief, daar heb je helemaal gelijk ik. De volgende keer als je Amsterdam bent, moest je maar eens met opa door de stad slenteren en je laten informeren over bouwstijlen, rooilijnen, inweefbouw, het plan van Berlage en IJburg.


Dit kind van mij filosofeert en fantaseert over alles. Waarom je de hik krijgt en hoe die weer weggaat ("Dat is een goede vraag voor Klokhuis!").  Of eitjes met een dubbele dooier met een röntgenapparaat worden geselecteerd, of hoe de gebroeders Montgolfier (uit het brugklasboek van zijn broer) van papieren zak naar hun eindprodukt van luchtballon kwamen.

Zijn meester had hem vorig jaar al aangemeld voor de plusgroep. Toen was daar geen plek. Maar volgende week mag hij er samen met tien andere bollebozen uit groep vijf en zes voor het eerst heen. Misschien ontdekken ze met z'n elven wel dat politiebijen een stofje kunnen maken dat helpt tegen narcolepsie. En een apparaat dat dat stofje uit de bijenkast kan halen zonder dat die beestjes daar last van hebben en zonder te worden gestoken.

Liefje, ik denk dat je het er naar je zin krijgt.