Getuigenissen

Voor de brug wachten. Een hond zien. Er hangt kwijl in een sliert uit zijn bek. Een man slentert over de stoep. Hij heeft een pak aan. De vale broek met vouw past niet bij het colbertje en oogt smoezelig. Zijn grijze haar is net iets te lang. Er komt een tweede hond bij, kleiner, zwart. De grote kwijlhond trekt een sprintje om de nieuwkomer de besnuffelen. Hun baasjes niet. De zwarte viervoeter wordt snel aangelijnd. Ik meende dat honden, net als kinderen in de speeltuin, een mooi alibi vormen voor een praatje, maar deze baasjes zijn kennelijk elkaars type niet. Als de nette man en zijn al even keurige hond weer weg zijn, plukt de smoezelige man wat gras, veegt de bek van zijn viervoeter er mee af en loopt dan weg over de brug. Die weer dicht is (of heet dat open?). Naar zijn 'foute' kant van het water. Een horde joggers uit de goede buurt, in hippe pakjes en op nieuwe schoenen, rent hem voorbij. De brug over.

Achter op de motor, stapvoets over een landweg, voor ons loopt een jongen met een stok. Hij draagt een blauwe boeren-overall. Voor de minifile lopen drie koeien over de weg te laveren. De boer opent een hek naar de wei. Ik maak foto's. We groeten.

In een zaal met honderden etende witte mensen. Appelmoes met een kers er op. Of was het een druif. Achter me hoor ik de serveerster beleefd vragen of de gasten er bezwaar tegen hebben dat ze even onder de tafel kruipt. Ongemakkelijk schuiven de eters uit hun bankjes. Even later steken er een paar geüniformeerde billen van onder de gedekte tafel vandaan. Ook wordt het gemorste toetje van de schoen van een van de gasten geveegd.

Werkend op de steiger. Aan de 'koopkant' van het woonerf. Aan de 'huurkant' hoor ik een man uit het raam roepen naar zijn zoontje in de speeltuin. Het kind schreeuwt hoogst verontwaardigd terug dat hij zijn broodje niet heeft weggegooid. Echt niet, papa! Er volgt een kruisverhoor over de straat. Hoe komt die boterham met pindakaas dan wel in de tuin van de buren?!

Ontbijten met mijn jongste zoontje Kees (9). Hij maakt zich zorgen om de enorme bak met ijs die nog in de vriezer staat. Misschien moest hij maar eens een feestje te geven. Zomaar. Dan kwam dat ijs eindelijk op. Misschien kon er dan wel wat jam overheen, of, nog beter, van die rode siroop. Een film huren zou ook leuk zijn. Die brontosaurus uit Narnia was echt bijzonder en er was ook een vervolg op 'Verschrikkelijke ikke' en wist ik eigenlijk wel dat de Maximonsters zelf bang waren voor Max?

Het is zondag. Er moet een band geplakt, een regenpijp gerepareerd, twee offertes gemaakt, wassen gedraaid van alle verschoonde bedden en er moet worden nagedacht. Honden, serveersters, broodjes pindakaas of brontosaurussen doen daar niks aan af. Ik ben ook nog getuige van mijn eigen levenswandel. Dat wil ik wel eens vergeten.

Fijne zondag.