zondag 22 september 2013

Steinbrück en de aardappelzak

Tram rijdt slakkengang over Alexanderplatz, ik kijk rechts uit het raam en zie vlak naast me Steinbruck menigte toespreken. Links uit het raam zie ik zwaar gesluierde vrouw, aardappelzak bedekt haar hele lichaam, fijn geweven kippengaas haar gezicht, zwarte handschoenen haar handen, foto's maken van de scène. 

Zo luidde de sms die ik 19 september binnenkreeg uit Berlijn. 
Ik schrijf terug dat ik het tafereel voor me zie, maar toch niet helemaal begrijp hoe zij, mijn zus die in de tram zit, foto's kan maken van beide zijden van de tram. Ook vraag ik me af wie toch die Steinbrück is?
Maar ik had niet goed gelezen. Het bericht niet en de krant kennelijk ook niet. Het was niet mijn zus die foto's maakte, maar de gesluierde vrouw. En intussen weet ik ook dat er verkiezingen aan de gang zijn bij onze Oosterburen.

We zijn nu alweer een paar dagen verder. Zou er al een winnaar zijn? Nog steeds keek ik geen nieuws en las geen krant. Ik hield me dit weekend bezig met het aanmoedigen van sportende kinderen (die beide wonnen), stond te schilderen op een steiger en kletste met familie en vrienden over de voor en nadelen van facebook, hoe spotify kan verklikken of je een feestje houdt en hoe deze beide moderniteiten de klassieke versiervolgorde in de kroeg kunnen omgooien. Bij het aanspreken van dat leuke meisje weet je immers al lang waar ze op vakantie was, wie haar vrienden zijn en naar welke muziek ze luistert?


Misschien dat die Duitse mevrouw in haar aardappelzak ook op dergelijke wijze handelt. Heeft ze in no-time haar plaatjes op facebook gezet. Steinbrück getagd naast haar eigen profielfoto. Zij volgt tenminste de politiek en gaat met haar tijd mee. Daar kan ik nog een puntje aan zuigen.

7 opmerkingen:

  1. Tja, het is tegenwoordig nog meer dan vroeger zien en gezien worden...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ha ha, jazeker, of ongezien dan, hè, schijnt ook erg van deze tijd te zijn. Trendsetters daar in Berlijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Om even op wiebeltje sreactie te antwoorden, veel gezien worden is er aan die gesluierde vrouw wel niet aan he.
    O ja, enne Steinbruck deed het niet slecht, maar potten heeft hij niet gebroken. 41,5% voor Merkel en zo'n 33 voor Steinbruck.
    Facebooken doe ik wel, maar spotify, , nee dank je. Ontmoeteingen mogen nog een beetje toevallig blijven.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Al dat gespoti- en twitterfy gaat uit de mode, leer ik van 17-jarige familie, die intussen zijn smartphone in heeft geruild voor een dingetje dat alleen nog maar telefoneren en foto's nemen kan. Die liever echt kletst met vrienden, en inderdaad ook veel sport.
    Dus met alleen bloggen ben ik binnenkort weer hip.
    Und weiter: Marmor, Stein und Eisen bricht, aber Angela Merkel nicht!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Nou volgens mij ga jij enorm met je tijd mee en ben je heus wel bij qua (binnenlandse) politiek? Althans zo kom je over. Ik zal je eens googelen haha.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Google jij maar lekker Door. Weet je mijn echte naam al dan? ;-)
    Leuk je hier weer 's te zien. (nou ja 'zien':)

    Trouw kopte vanmorgen 'Cybercriminaliteit zit straks dicht op de huid'/ 'Vrijwel ons hele leven is in 2020 gekoppeld aan internet'.
    Misschien moest ik maar weer overstappen op acceptgirootjes. Onderweg naar de brievenbus (als die er nog staat) kom je nog eens iemand tegen, kan ik van gedachten wisselen over wat zo'n 'participatiemaatschappij' zoals behelst. Zoiets schijnt Rutte te hebben geroepen (of was het koning Willem?) zo begrijp ik uit de commentaren. Dat vind ik dan wel weer interessant, wat lezers er voor mooi commentaar op leveren. Mensen die niet met handen en voeten zijn gebonden aan hoor- en wederhoor en politieke partijstandpunten.
    Vandaag vrij. Yes, tijd voor de krant!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. @bentenge/ wiebeltjes. Ik denk dat een gesluierde vrouw juist een enorme eye-catcher is. Wie de boodschap uitstraalt: 'Mijn haar/billen/borsten mogen niet geprononceerd door vreemden worden gezien, trekt juist dezelfde aandacht van vreemden.
    Zoiets als: 'denk nu niet aan het roze olifantje'. lukt ook niet.

    BeantwoordenVerwijderen

Leuk dat je hier komt lezen! Nog leuker als je laat horen wat je er van vindt.