De hakken van mijn hoge laarzen klinken hard op de natte kasseien van de Vismarkt.
Of is kasseien teveel een importwoord. Nou, 'Kinderhoofdjes' dan.
Mijn moeder houdt vast niet van deze laarzen.
Teveel Zwart. Te veel leger.
Te veel oorlog.
Maar ik voel me er jong bij.
Ik glimlach, het is druk. Mensen schuilen. Anderen schreeuwen.
"Vier mango's voor één euróó"
"Twee bloemkolen één euró"
De zaterdaghulp graaft vijftig cent uit een krat appels.
Brie en brokkelkaas.
In mijn eerste stopweek mag ik lief zijn voor mezelf.
Aubergine, venkel en snijbonen.
In mijn hoofd zie ik slechts paffende roze olifantjes.
Arabisch brood, cucuk worst, gebrande nootjes.
Mensen verstoppen zich in capuchons.
De honing- en stroopwafelkraam zijn al bijna klaar.
Ook de kousenman wurmt de laatste natte losse benen in zijn kar.
Met volle tassen ren ik over de Grote Markt naar de halte.
De Martinitoren slaat kwart voor vijf. In de bus is wifi.
Vrouwen achter me praten over verzekeringen.
Ik lees dat mijn vriendinnetje vanavond meegaat.
Samen zijn we honderd jaar.
Straks gaan we op de fiets
In regenpakken.
Uit.
Ik dans achter de pannen.
God wat voel ik me jong.
Jong voelen maakt jong leven…
BeantwoordenVerwijderenIk liep even met je mee over de vismarkt.. Was even bij mijn Groningse vriendin op bezoek… Dan 'doen' we altijd een rondje markt en gaan altijd even naar de kousenmeneer… Ik om te snuffelen, zij om met de kousenmeneer, die toevallig haar broer is, te babbelen…
Leuke avond gehad?
De hele avond in het water gevallen met die regen en wind?
BeantwoordenVerwijderenMaar je bent nog jong !
BeantwoordenVerwijderen@ Rianne, Leuk! Een reactie van familie van een hoofdpersonage (hoewel er volgens mij meer kousenmannen zijn)
BeantwoordenVerwijderen@appelvrouw, het werd een natte boel. In vele opzichten.
@bentenge, *blozende smiley*