Een Syriër op schaatsen

Het is uit
Met glibberend je fiets manoeuvreren
Met het schaatsen over parkeerplaatsen
Met de kletsnatte gympen in de natte sneeuw




Het is voorbij
Met uitvallende bussen, afgelaste markten en dichte scholen
Met vrolijke kinderen die uitslapen, logeren en buiten spelen.
Met het inlopen met huiswerk, want op school zelf schiet zulks niet op.

Over is het

Met de lege straten waar wandelaars het tempo bepalen,

Met buren die spontaan boodschappen voor elkaar doen

Met de gezamenlijke gezelligheid op straat.

Hoewel. . .

Het schaatsvirus heeft zich nu zelfs verspreid onder Syriërs.

"I'm sorry, I only speak Arabic", zei hij.

"No problem", zei ik, nam de man bij zijn hand en loodste hem over de bomvolle kunstijsbaan.

Toen hij viel zij hij sorry.

Het was de eerste keer dat hij schaatsen onder had.