Pruttelend draaiden ze tegen een grijze lucht. Prachtige gele velden vol koolzaad er onder. Het voordeel van zo'n vliegshow is dat je geen tribune nodig hebt. Vlei je neer, look at the sky en make a wish. Aan mijn handen te zien, is het mijn wens om zelf te kunnen vliegen. Nu lijkt me dat ook erg bijzonder, maar dan niet, zoals de wingwalkdames op de derde foto, bovenop of ondersteboven aan zo'n vliegtuigje. Als piloot lokt het me meer. Dus luisterde ik aandachtig naar wat Eugenie, één van de weinige vrouwelijke vliegers, te melden had. Veel moois, dat zeker, maar toen de 'Pitts' ter sprake kwam, verging me toch de lust om mijn hoogtevrees te tarten. Landen met zo'n ding schijnt vergelijkbaar te zijn met "in een donkere nacht, terwijl het sneeuwt, stormt en hagelt, je motorkap omhoog vliegt en het licht uitvalt....."
Ja ja. Laat maar.
In 1995 vloog ik eens mee met zo'n miniding. Van Eelde naar Ameland. Met een vrouw achter het stuu... of wacht nee, dat heet 'knuppel' geloof ik. Fantastisch was het, maar ik herkende geen enkel dorp vanuit de lucht. De pilote was vijftig plus. Als tiener wilde ze stewardess worden, maar haar ouders vonden haar liefde voor het vliegen maar niks. Brrr, in dat verdorven Amsterdam naar school, nee hoor. Dus werd ze kapster. Maar het bloed kroop waar het niet gaan kon en decennia later hield ze het stewardess zijn weliswaar voor gezien, maar haalde ze wel haar vliegbrevet. Nu reist ze met man en kind en tent en kookpitje door Europa. Per vliegtuig. Een mooi verhaal van een mooi mens.
Een minder goed geheugen heb ik voor weetjes als cilinderinhoud, wendingsnelheid of rol in de oorlog dat het getoonde materieel op de vliegshow had gehad. Ik ga het ook niet meer opzoeken. En kan jullie dus ook niet vertellen waarom die 'Damn Yankee' drie swastika's op haar flank heeft. Wel vind ik het bij mijn algemene kennis horen om te weten waarom al deze mensen op zo'n doodgewone maandag tijd hadden om urenlang naar de hemel te staren.
Klikkerdeklik.
Nu weet ik het weer. Het was vanwege de uitstorting van de Heilige Geest en, zo leert wiki mij, 'voorts moet er een samenkomst worden gehouden en niemand mocht zijn gewone werk doen'.
Aldus geschiedde.
Alhoewel...
De parkeerwachters ter plaatse noemden hun pinksterverdienste wel 'moai wark'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je hier komt lezen! Nog leuker als je laat horen wat je er van vindt.