Ik weet niet waarom, want ik ben een avondbeestje. Maar of ik nu om drie uur 's nachts in bed rol na een avondje stappen, of er juist verstandig vóór elven in lig, ik word de laatste tijd elke ochtend om zeven uur wakker. Misschien komt het omdat ik, sinds een jaar, een slaapkamer heb op het oosten. De gordijnen laat ik meestal open, zodat ik, als ik 's morgens mijn ogen open, een flauw oranje schijnsel op de muur zie. Maar misschien zijn het juist die eerste zonnestralen die me wakker maken.
Als Leo en Kees 's nachts bij me in bed kruipen, worden ook zij wakker van de ochtendgloren. Die elke dag anders is. Ze maken er foto's van.Italianen hebben er poëtischer woorden voor. Het licht noemen ze 'aurora', zonsopkomst heet er 'alba'. Maar het Spaanse 'madrugada' vind ik nog het mooist. Ik geloof dat dat zelfs 'vroegopstaner' betekent. Wat ik misschien nu ben geworden.
Soms wordt ik door een ander schijnsel gewekt. Dat minstens zo mooi is. Vooral als de herfststorm er wolken langsjaagt, zodat de maan gaat knipperen. Heerlijk. Misschien ben ik toch een beetje maanziek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je hier komt lezen! Nog leuker als je laat horen wat je er van vindt.