Nog meer rondini

Het zit vast anders dan ik dacht. De zwaluwen die ik hoor rond de boerderij waar ik de badkamer aan het verbouwen ben, klinken anders dan hier. En ook anders dan in Lucio Dalla's 'rondini'. Of de Romeinse zwaluwen.

Ik dacht eerst dat dat kwam omdat de Vicolo delle Grotte (Grottensteeg) zo smal was, zodat hun geschreeuw weerkaatste of juist doodsloeg op de dikke muren. Maar waarschijnlijk is het een ander soort zwaluw. Toen ik in mijn tienerjaren eens een vogelaarsbevlieging kreeg, heb ik wel eens in een boekje gebladerd. En hoewel beeld beter beklijft dan tekst, zullen het vast niet alleen hun staarten zijn die verschillen.

Ik hou van zwaluwen. Maar ze krijsen wel aan één stuk door, scheren rakelings langs het dak en doen pijlsnelle achtervolgingen. Eigenlijk is er weinig verschil met de scooterjeugd die hun knetterende uitlaat wil testen: 'Hoor mij, zie mij, ik ben hier op de wereld om opgemerkt te worden!


Ik hou ook van voorlezen. Graag zou ik mijn jongens samen met het zoontje van 'mi hermana' willen voorlezen. Als dat al praktisch uitvoerbaar was. Niet alleen liggen er ruim vijftienhonderd kilometer tussen ons, het lieve kind zat, toen we op hun erf de tent opsloegen, en hij ook wel eens wilde proberen te kamperen, geen minuut stil. Maar de vraag is ook in welke taal dat dan zou moeten. Hij is alleen het Spaans en Italiaans machtig.

"Het is de vraag of kolonel Brandsema het ook nog hoorde. In zijn slaap zat ineens een klein rood gaatje. Nog even bleef hij verdwaasd balanceren op zijn hurken. Toen viel hij opzij. Het kleine schepje dat hij in zijn hand had, stak als een vlaggetje omhoog." Briefgeheim van Jan Terlouw, bladzijde l72.

"Barthold werd in het bed gelegd, hij bloedde als een varken. Elsa kwam al aanlopen met een kan water en schone lappen, Hasse sneed de kleren van de Laddermaker open en onblootte de wond (....) Hij werd door zijn kameraden op het erf begraven onder leiding van Vrome Gijs en op het graf werd een eenvoudig houten kruis gezet."  Hasse Simonsdochter van Thea Beckman. bladzijde 218.


Dergelijke verhalen vertellen aan een jongen wiens vader net is vermoord, is misschien niet zo'n goed plan. Eigenlijk vind ik zelf al te veel bloederigheid ook niet nodig. Onwillekeurig vraag ik me af of er in kinderboeken van nu nog steeds moord en doodslag voorkomt. Ik ben niet zo thuis in de hedendaagse jeugdliteratuur, hoewel ik om de week de schoolbieb beheer. 'Geronimo Stilton' wordt veelgevraagd en de serie van 'De Grijze jager' is ook gewild. Laatst viel mijn oog op een rug met een naam die ik nog van vroeger kende: Judith Eiselein. Ze zat bij mij op school. Misschien moest ik eens iets van haar voorlezen. Of zelf iets gaan schrijven.


De jongste zoons liggen te slapen. De oudste is nog aan het werk als pizzabakker. Tien dagen geleden viel 'mi hermana' op zijn schouder in slaap, toen we een bliksembezoek aan 'la bella Italia' brachten.


Er fietsen Spaanstalige studenten door de straat.
De zwaluwen hebben plaatsgemaakt voor zingende merels.
De vrouw die net gehurkt tussen de bonenstaken zat te wieden, is nu weg.
Mijn auto ligt nog vol puin, morgen maar naar de stort. Ook de afwas wacht.

'Eén zwaluw maakt nog geen zomer', zeggen ze in Nederland.
In Italië heet het dat hij nog geen lente brengt.