maandag 10 augustus 2015

Daar gaat mijn imago van alleskunnend alleenstaand ondernemend ouder

In de zeven jaar dat ik mijn brood verdien met klussen was me dit nog niet eerder overkomen. Althans, ik had uiteraard wel vaker met een hamer misgeslagen, maar dat had nooit meer dan een van blauw naar paars naar geel verkleurende nagel tot gevolg gehad. Nooit eerder brak ik een kootje. Maar nu wel. Zo zei de radiolooog.

Daags voor ik mijn duim op het hardhouten aambeeld legde, las ik een artikel over de diverse mogelijkheden om je als éénpitter te verzekeren tegen arbeidsongeschiktheid. Het bleef bij lezen.

En daartoe ben ik nu weer veroordeeld. Tot lezen. In de wachtkamer van huisarts, radioloog en spoedeisende hulp spelde ik de huwelijksperikelen van celebrities die ofwel hun lief betrapten op vreemdgaan of het na een tijdje weer goedmaakten. Ik weet nu alles over hoe Onassis op zijn tachtigste zowel Jackie Kennedy als Maria Callas op zijn yacht het bed in kreeg en ook de affaires van François Hollande zijn voor mij geen geheimen meer. Van recenter datum waren de 'interviews' met jonge meiden in de Viva. Of was het de Vriendin? Over hun onderscheid tussen 'daten' en 'een relatie'. Waarbij het dan gek genoeg bij dat daten toch niet de bedoeling is dat je ene date je met een andere 'date' signaleert. 

Genoeg roddellectuur. Tijd voor serieuzer zaken. In het zonnetje voor het ziekenhuis overdacht ik hoe dat nu moest. Met mijn werk en zo. Vragend keek ik om me heen of er ook rokers waren. Niet om wat te bietsen, maar om voor mij een shagje te draaien. Want met één duim is dat lastig. Net als veters strikken, een elastiekje in je haar doen, een beugelflesje Glosch openen of een pot verf. Ramen monteren, draden strippen, een deur afhangen.
Ik wist het even niet meer. Voelde me onthand. Stapte uit arren moede in een bus waar 'Grote markt' op stond. Dat was weliswaar slechts vijf minuten lopen. Maar zielige mensen mogen met de bus. Deze bus ging inderdaad de stad in. Via Selwerd, Paddepoel en zelfs tot het eind van de campus van Zernike, zes kilometer buiten het centrum. De weinige inzittenden keken elkaar vragend aan toen er zelfs 'Veendam' op het scherm verscheen. Toch fijn van die norse chauffeur om mij nog wat bedenktijd te geven: 'U bent toch al in de stad?!' Ik moest me inhouden hem geen opgestoken duim toe te werpen.
 
Als troost struinde ik bij van de Velde (wat een prachtige winkel!) alle boeken af die mijn veellezer  Kees (11) zou kunnen waarderen. Toch koos ik bij de warme klanken van Omara Portuondo (si llego a besarti) voor de bijbel. Een dwarsligger. Hoewel er al een ongelezen bijbel in mijn kast staat. Maar dit is er één voor ongelovigen. 
'Is het een kadootje?' 'Ja, voor mezelf.' 'O, voor je duim.' 'Nee, ik ben bijna jarig.'
Maar nu nog even niet.

Gewapend met de bijbel van Guus Kuijer trakteerde ik mezelf ook nog op koffie met taart. Tegenover het prachtige pand waar ik drie jaar geleden een aantal klussen deed. En iemand me voor ideale vrouw uitmaakte.
 
Niet aan denken. Eerst genieten. Met moeite sloeg ik de flinterdunne bladzijden om.
 
Toen de A-kerk vier uur sloeg, stond ik op en kocht op de markt overmoedig nieuwe slaplantjes. Maakte een praatje met de postbode. Een ander soort vriendin dan in de wachtkamer. Maar relaties zijn ook in het echte leven geliefd onderwerp van gesprek. We zijn beiden weer single. Aan de andere kant van de Vismarkt brachten vier jonge jongens een virtuoos jazzstuk ten gehore. Naast lezen is ook luisteren met negen vingers prima te doen. 'This is music from my country, from Brazil', riep de vrouw naast me euforisch, terwijl ze -met een blik op haar dochtertje- haar swingen bedwong. Het tweede nummer dat werd ingezet stopte abrupt. De vrouw naast me zong het verder en vroeg de band om vooral door te spelen. Ik wees haar op de contrabassist. Die trok het niet. Met een vertrokken gezicht bekeek hij zijn vingers. Waar tape omheen zat. 
Gedeelde smart heeft ook wel wat.


13 opmerkingen:

  1. Ah, nu is gelijk het mysterie van het duimslaan opgelost: ik heb gewoon te grote handen ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Och arme. Het is heel vervelend om onthand te zijn! Positief bekeken: ik ben er de laatste maanden na een schouderoperatie achter gekomen dat je met één arm meer kunt dan je zou denken. Dat geldt voor één duim vast ook. Sterke ermee!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Jazeker kan je nog van alles zonder duim, Yvonne. Ik sloeg na de klap nog meer paaltjes de grond in en legde zelfs nog een klinkerstraatje. Ging er namelijk pas drie dagen mee naar de dokter. Ze vonden mijn duim maar vies (boenen deed zeer). Maar ik wil toch graag een rechte duim in de toekomst. Dus effe rustig aan lijkt me voor de lange termijn beter. Jij sterkte met je schouder.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Nee, duimslaan heeft volgens mij meer te maken met lompheid :-p Of een mooie man die net voorbijkwam, dat kan ook ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Waarbij je me gelijk geholpen hebt aan een nieuw imago: dat van een lompe mannenversierder :(

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Waarbij je me gelijk geholpen hebt aan een nieuw imago: dat van een lompe mannenversierder :(

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik was maar een grapje aan het maken hé... Niet de bedoeling dat het kwetsend was.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Beterschap met dat Facebook-duimpje..

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Dank je. Het was vast de invloed van Zuckerberg, omdat ik nog steeds geen Facebook heb ;)
    Wel lange verjaardagfietstocht gemaakt vandaag.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Dank je. Het was vast de invloed van Zuckerberg, omdat ik nog steeds geen Facebook heb ;)
    Wel lange verjaardagfietstocht gemaakt vandaag.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. ik heb weer heel wat geleerd. Niet dat er wat scheelt aan je zelfstandige vrouw slash moeder slash single jarige status.
    Wèl dat je gretig bijbels verslindt bij een stukje taart, dat je jezelf trakteert op genieten na een bezoek aan de dokter en dat ik nog nooit van arren moede, beugelflesjes en éénpitters had gehoord.
    Jouw achtergelaten beugelflesje, trouwens, doet nu dienst als de nieuwe olijfoliefles naast m'n fornuis: lekker handig met die stop, niet te groot EN donker genoeg voor het behoud van de oliekwaliteit.

    Wanneer breng ik je thermos terug? ;-)

    Beterschap beste Lehti.

    BeantwoordenVerwijderen

Leuk dat je hier komt lezen! Nog leuker als je laat horen wat je er van vindt.